Na ruim drie en half jaar was het even slikken toen Jimi afgelopen zomer vier werd en voortaan naar school in plaats van naar Jessica ging.
Op een enkele puberende peuterbui na heeft Jimi het altijd erg fijn gevonden om naar Jessica te gaan. Zonder mopperen, maar juist met veel zin: een oppasmoeder, die de hele dag tijd heeft om een spelletje met je te doen, te knutselen (we hebben mooie rupsen en andere tekeningen op het prikbord gehad) en buiten te spelen, hoe fijn is dat!
Jessica heeft er altijd voor gezorgd dat Jimi binnen een heel duidelijke structuur ontspannen dagen had. Regelmaat in zijn slaap- en eetmomenten, duidelijke en fijne afspraken binnen het gezin over hoe je met elkaar en met spullen omgaat. ‘S Avonds met zijn allen aan tafel mocht Jimi gezellig mee-eten. Hierdoor waren we zelf minder gehaast en had hij in elk geval zeker een gezonde maaltijd gehad.
Wij hebben Jimi altijd met veel vertrouwen naar Jessica gebracht. In het begin onder andere vanwege haar achtergrond als kraamverzorgster, later omdat snel duidelijk was, dat ze ook met peuters opvoedkundig heel goed uit de voeten kan. Jimi is meegenomen in het gezinsleven en dat is voor ons de reden geweest te kiezen voor een gastouder; een kleinschalige, veilige plek, waar een kind zich snel thuisvoelt en daardoor ook met plezier gaat.
Daarnaast was het voor ons erg fijn dat we in de ochtend al om 7.00 uur op de stoep konden staan, als dit werktechnisch nodig was of dat we net na zessen ook welkom waren als een vergadering uitliep of er file stond. Het voelde nooit als een bezwaar en maakt dat je als ouder geruster en relaxter naar je werk gaat.
We zijn nog steeds wel eens jaloers op de netheid en structuur bij Jessica thuis…onberispelijk schoon, opgeruimd en veilig.
Het contact is altijd erg fijn geweest, zowel bij de start van de dag en het ophalen als tussendoor het maken van afspraken.
Geen jongeren broertjes of zusjes van Jimi, die nu naar Jessica kunnen, maar daar hadden we geen moment aan getwijfeld. We raden haar zeker aan als gastouder.
Gelukkig hebben we de foto’s nog…we kijken regelmatig terug naar Jimi’s momenten als Bumba, op de trampoline of spelend met Owen en Mila.